Renzo Verwer is fervent blogger. Elke dag een waarneming, in februari was de beurt aan Gender rebels: een boek over vrouwen/vrouw-zijn. Volgens Verwer:

'Een boek dat onder meer ingaat op de gevolgen voor vrouwen van de transhype, van massa-immigratie, van de hype over identiteit en van moderne en oude beeldvorming over vrouwen. En nog veel meer!

Nu is de verleiding bij een recensie groot om dingen eruit te pakken, te bekritiseren, in debat te gaan met het boek, een foutje te zien en daar dan op te gaan rammen. Ongeveer zoals menig recensie is. De verleiding is dan om eenzijdigheid in het boek – bijvoorbeeld over mannen die zoveel macht zouden hebben over vrouwen, Warren Farrell bestreed dit succesvol – te beantwoorden met een andere strijd en eenzijdigheid.

Dat ga ik niet doen.

Eerlijker is het om het boek te citeren.

Waarbij ik natuurlijk ook keuzes maak.

Eén van de bijdragen van Sybilla Claus, tevens samensteller van het boek,. gaat over vrouwen die als man door het leven gingen; ze gaat daarin ook in op Norah Vincent, die hiermee experimenteerde. Ik schreef al eens over Vincent; zij vergelijkt Vincent met vrouwen die eerder in diverse landen, stammen als man door het leven gingen.

Leerzaam voor mij was deze bijdrage:

Ik had me dit nooit gerealiseerd, het lijkt te kloppen, maar ik zou wel eens onderzoek willen zien.

Wat ik ook al niet wist: ‘trans’ staat in progressieve kringen aan de top van de onderdrukkingshiërarchie. Zo hoog mogelijk staan – zie een artikel voor hoe dat vroeger ging- zorgt voor aanzien. Daarom, beweren auteurs in het boek, is er een trend naar trans, non-binair etc. Is dat zo? *

Schokkend om te lezen is dit fragment van een VMBO-docente:

Al wist ik dit helaas wel, goed dat het opgetekend wordt

Ayaan Hirsi Ali schrijft in haar bijdrage over de effecten van massa-immigratie op de westerse samenleving:

Ik ben niet verbaasd, wie wel? De onveiligheid voor vrouwen neemt toe als je vrouwonvriendelijke culturen toelaat.

Kennelijk interesseert het lot van vrouwen westerse samenlevingen niet echt is mijn conclusie. En zo Arabiseren we, wat we ook al terugzien in voorstellen.

Gender rebels las ik met plezier en met huivering. Ik zie het boek als een pleidooi voor vrouw-zijn. Voor keuzevrijheid. En het gaat zeker niet alleen over vrouwen. De genoemde vrouwenproblemen zijn tevens samenlevingsproblemen, net zoals problemen van mannen maatschappelijke problemen zijn.

Soms zijn er plekken waarop het boek zichzelf tegenspreekt. Geeft niet. Een vrouw zou het boek kunnen lezen en denken: ‘Wat zijn wij toch slachtoffer’. Het worstelt wat tussen sterke vrouw zijn en kwetsbare vrouw zijn – een verschijnsel dat we al heel lang kennen. Opvallend is ook de titel, want dit boek pleit juist voor ‘sekse’ in plaats van ‘gender’ en bestrijdt het genderidentificatieverhaal.

Een keuze! Zoals ik u ervoor koos om het boek te lezen. U ook?

*0,7 Procent van de Nederlandse bevolking is transgender.'

Commentaar van Gender Rebels: Renzo bedankt voor je meedenk en meeleef recensie. Vrouwen hebben mannen hard nodig in de strijd. Onze tip: koop een goede leeslamp! Al die schaduw is slecht voor je 👀

Lees het origineel op de WordPress pagina van Renzo Verwer